Vanmiddag, zijn Lenie en ik, een stukje gaan wandelen nabij het ‘Natuurbelevingscentrum ‘De Oostvaarders’ in Almere. Dit gebied is gelegen aan de westgrens van de Oostvaardersplassen. Vrij dichte mist hing over de plassen, waar watervogels als zwarte en grijze vlekken op het spiegelgladde waterspiegel leken te zweven. Het was stil, en door de mist, enigszins wat mysterieus in het bos. Bomen en struiken vervaagden, en werden wat verderop opgenomen in een grijze, stille wereld. Twee winterkoninkjes scharrelden onder een oude omgewaaide, met mossen begroeide boom. Wat een leuke aandoenlijke vogeltjes zijn het toch, met hun pittig omhoog staand staartje. Een roodborstje zat stil op een takje in een mistige wereld. Al wandelend genoten wij van het landschap, de wandeling en de frisse winterlucht. Lenie heeft een stevige griep gehad, en na haar periode met gordelroos is, en voelt zij zich moe en verzwakt. Ikzelf zit hopelijk aan het eind van mijn coronabesmetting, en op de soms vervelende kriebelkuchen en hoesten na, gaat het gelukkig geleidelijk aan beter. Rustig aan wil Leentje, die veel last heeft van vermoeidheid, haar conditie weer opbouwen. Zo ook vandaag, door een stukje te gaan wandelen in de frisse buitenlucht en natuur. Uiteindelijk hebben wij een klein uur gewandeld. Langzaam knapt zij weer wat op. Onderweg, aan het begin van de wandeling, zagen wij, eerst vier maar even later, acht edelherten in het bos, terwijl zij liggend rusten en grazen. Wat bijzonder, en prachtig om te zien. Vol bewondering hebben wij naar deze grote herten gekeken. Het was weer, een kleine, maar mooie wandeling geweest. Zaterdag 21 januari 2023. M.v.g. Gerrit.