Categorie: Almere

Edelherten.

Vanmiddag, zijn Lenie en ik, een stukje gaan wandelen nabij het ‘Natuurbelevingscentrum ‘De Oostvaarders’ in Almere. Dit gebied is gelegen aan de westgrens van de Oostvaardersplassen. Vrij dichte…

Vanmiddag, na mijn ronde hardlopen zat ik met Lenie heerlijk in de achtertuin te genieten van een kop koffie. Leentje had in de tijd dat ik aan het lopen was, in de tuin wat onkruid verwijderd en alles netjes opgeruimd. Tijdens het babbelen en koffiegenot was langzaam, achter in onze tuin het zonlicht op deze twee tulpen gaan schijnen. Snel ben ik naar de slaapkamer gelopen om mijn camera te pakken en heb deze foto gemaakt. Maandag 9 mei 2022. m.v.g. Gerrit.

Voor onze woning was vanmiddag een zilverreiger tussen het oude geelbruin verkleurde riet op zoek naar voedsel. Prachtige vogel om te zien. Zij zijn wel wat schuw, maar ik had mij verstopt achter een dikke boom en heb toen voorzichtig wat foto’s gemaakt. Het opvliegen uit de rietstengels is best wel lastig voor zo’n grote vogel. m.v.g. Gerrit.

Het blijft altijd prachtig en aandoenlijk om te zien. De jonge levensluchtige lammetjes in het voorjaar. Ondanks dat het wat fris is gaat het spelen, bokken en gekke sprongen maken gewoon door. Als zij moe zijn gaat de jeugd even bij moeder drinken en daarna hollen zij weer als gekken achter elkaar aan. m.v.g. Gerrit.

Wat ben ik blij dat er nog bijzondere mensen zijn. Een maand of twee geleden heb ik de nu 61 jarige David Heywood ontmoet. Geweldig wat een kerel. Het is in een Engeland geboren man, die in zijn leven reizen over bijna de gehele wereld heeft gemaakt maar uiteindelijk in Almere is blijven hangen. Een vrouw van onze moestuinvereniging zei tegen mij ‘Gerrit jij maak toch graag foto’s, want ik zie je altijd met je fototoestel ? je moet eens bij mijn buurman David gaan kijken die kweekt kalebassen, kleine en grote, zijn hele tuin hangt volgens mij vol, ga maar is bij hem kijken. Door de drukte in onze moestuin was ik eerlijk gezegd David een beetje vergeten, tot de tuindame enkele dagen later aan mijn vroeg ‘Ben je nou al bij David geweest ? Ik moest ontkennend antwoorden. ‘Stom ,stom…druk…druk, van de week ga ik bij hem kijken’ beloofde ik haar. En zoals beloofd ben ik enkele dagen later bij David gaan kijken. Ik keek mijn ogen uit bij wijze van spreken toen ik bij David door de overgroeide lange tuiningang naar binnen liep. Prachtig wat hij ieder jaar weer van zijn tuin rondom zijn tuinhuisje maakt. Maanden is hij er mee bezig. Zaden drogen, kalebassen verzamelen en uithollen, en o.a. in het voorjaar in een kas alvast voor te kweken door deze kas warm en op temperatuur te houden door het stoken van een houtkachel. Tot mijn verbazing heeft hij overal trollen, heksen, poppen, kikkers, varkens, kabouters, en kleine en grote druipkaarsen etc. staan. ‘Ja ik vind ze prachtig zegt hij, mijn hele leven al, die kabouters, trollen en elfjes. Soms op donkere avonden steekt hij meerdere plekken in zijn fantasietuin druipkaarsen en gekleurde lampjes aan en zittend in zijn oude rietenstoel luistert hij naar zijn lievelingsmuziek. Van volgroeide kalebassen maakt hij o.a. lampen en andere dingen. Sommige kalebassen zijn zo groot en zwaar gegroeid dat zij met twee man opgetild moeten worden, en in een kruiwagen verplaatst. Mijn kleinkinderen Xenna en Enzo heb ik een keertje meegenomen, en zij keken met verbaasde ogen naar de kabouters, trollen elfjes. Ik had thuis nog een pot met kikkers staan en deze met Xenna aan David gegeven. Hij wil ze op een grote kalebas gaan plakken en hiervan een lamp gaan maken met verschillend gekleurde lampjes. Deze week ga ik David wat beloofde foto’s brengen. En ik heb hem gevraagd of ik wat foto’s op facebook en De Wijkse Zwerver mocht zetten. ‘Ja is goed hoor, ik vind het best’ zegt de goedlachse vriendelijke David in zijn tweetalige gemende grappig klinkende taal. Voor meer bijbehorende foto’s zie bij Facebook onder: Lenie Gerrit Marchal.

De Irissen in onze achtertuin hebben hun beste tijd gehad. Maar het blijven mooie bloemen om te zien. Op de achtergrond vaders oude waterpomp. Dinsdagmiddag 20 Mei 2020.

Deze kwam ik nog tegen in mijn fotoarchief. Het mooie gezicht is gemaakt op een muur bij een speelterrein in de Filmwijk, in Almere. Wie de maker is weet ik niet, maar het is knap gedaan ! 22 April 2004.

Als hongerige monsters stort het opgespoten water zich op het droge akkerland. Langs de “Vogelweg’ tussen Zeewolde en Almere. Zondagmiddag 19 April 2020.

De kleine maar mooie bostuin van het IVN bij Het Eksternest in Almere Haven. Met onze kleinkinderen Enzo en Xenna kom ik hier regelmatig en probeer ze met de schoonheid van dieren en planten, en dat wij zuinig moeten zijn met de natuur, op te voeden. Dinsdag 27 augustus 2019.

Mooie bloemrijke bermen in het Lumierepark in Almere. Zat 22 juni 2019.

Een jonge merel krijgt aardbeien uit onze achtertuin te eten. Vrij 14 juni 2019.

Op weg naar de haven in Almere. Ma 10 juni 2019.

De schapen vreten van de oude knotwilgstammen. Ma 10 juni 2019.

Zo, even de laagste wilgenbladeren pakken. Ma 10 juni 2019.

Kauwtjes zoeken luizen etc. in de vacht van het schaap, Wo 29 mei 2019.

Hopelijk zit de koningin in het eerste gedeelte van de bijenzwerm in de korf. De imker van de “De Windhoek” in Almere Haven. Ma 13 mei 2019.

Het eerste gedeelte van de zwerm in de nieuwe korf, Ma 13 mei 2019.

Kom ik vandaag tijdens het fietsen een aardige vrouw ( Selina Heus ) tegen, met voor op haar fiets o.a. een kaketoe met een jasje aan. 21 jan 2019.

Mijn grote buurpoes “Dikkie Dik”. 13 juli 2003.

Daar komen ze weer ! Brood halen.

De viooltjes van Leentje in de achtertuin.

De mooie stille roodborst in de voortuin.

Gloeiende gloeiende, een rat in mijn voortuin.

Het ringen, wegen, meten etc. van jonge zwanen, door de Dierenbescherming.

Testbericht

testbericht