Fossielend bos
Struikelend sleep ik door kwade dromen
fascinerende mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin een fossielend bos
onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open
van motregen dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres gesloten
tussen mens en de natuur
Ik blijf hangen aan grijptakken
en mijn haardos verstrengelt:
o Absalom mijn zoon
verbaas mij dat het gordijn zo simpel is
te openen, als de wil zich niet meer toont
in logisch denken, dan kun je ook geen
bergen meer verzetten.
Tekst: Laurens Windig ©
Mijn poëzie is speciaal geschreven op fotografie van Gerrit Marchal.
laurens Windig
Fossielend bos
Struikelend sleep ik door kwade dromen
fascinerende mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin een fossielend bos
onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open
van motregen dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres gesloten
tussen mens en de natuur
Ik blijf hangen aan grijptakken
en mijn haardos verstrengelt:
o Absalom mijn zoon
verbaas mij dat het gordijn zo simpel is
te openen, als de wil zich niet meer toont
in logisch denken, dan kun je ook geen
bergen meer verzetten.
Tekst: Laurens Windig ©
Mijn poëzie is speciaal geschreven op fotografie van Gerrit Marchal.
Gerrit Marchal
Hallo Laurens,
Dank voor je prachtig gedicht. En leuk om je vanmorgen ( woensdag 31 juli 2019 ) even telefonisch gesproken te hebben. Tjonge, jonge wat een mooie en uitgebreide site heb jij. Een echte veelzijdige kunstenaar.
NB. Ik heb op mijn site DE WIJKSE ZWERVER de naam van het jongetje in de modder aangepast, en het prachtige gedicht eronder geplaatst.
Nog een fijne dag en hartelijke groeten van ons,
Lenie en Gerrit.
Gerrit Marchal
Hallo Laurens,
Hoe krijg je het zo snel voor elkaar. Prachtige woorden bij foto’s die ik met liefde heb gemaakt, genietend van de mooie natuur die ons nog rest.
Hartelijke groeten,
Gerrit