Terwijl ik rustig wat eet aan de waterkant, tijdens een wandeling in de Amsterdamse Waterleidingduinen, zie ik een Poelslak aan de wateroppervlakte drijven. Een Poelslak behoort tot de Waterlongslakken. Zij kunnen onder water zuurstof door de huid opnemen, maar zij drijven ook naar de oppervlakte om de zuurstof in de long te verversen. Er ontstaat dan a.h.w. een klein gaatje in de slak, dat is de ademhalingsopening naar de long, waardoor verse zuurstof in de long wordt opgenomen. Zij eten o.a. rottende plantendelen, algen en zelfs hun eigen uitwerpselen wat van de bodem wordt geschraapt. De kleuren op de foto ontstaan door reflectie van het zonlicht. Als jochie zijnde heb ik vaak gelegen tussen het riet en graspollen, aan de slootkanten in de weilanden achter mijn ouderlijke woning, ( Sluis Zuid 6 in Wijk bij Duurstede ) liggen kijken naar slakken, bloedzuigers wantsen etc. in het heldere slootwater.