Misschien kennen jullie hem nog wel. Een prachtige kerel was Dirk van Noort uit Elst nabij Amerongen. Dirk, geboren in Ommeren in 1898, woonde op zijn grote boerderij ‘De Opslag’ aan de oever van de Rijn. Eind 80er en begin 90er jaren fietste ik alleen, en soms met Lenie als wij daar in de buurt waren wel eens naar hem toe. Zijn broer was jaren geleden al overleden. In het deel van de boerderij stond veel boerengereedschap, maar vooral visserspullen, oude bijenkorven, ijzeren kooien, etc. opgeslagen en kris, kras door elkaar. Het jaartal 1898 was ingebrand aan de zijkant van een houten kist. O ja Dirk is omstreeks 1969 dacht ik nog eens bij het programma ‘Showroom’ op de TV geweest. Hij geloofde niet dar de mensen op de maan waren geweest, en ach zoals hij het mij uitlegde, ja daar zat wel wat in. ‘Ze hebben gewoon mannetjes in pakken op een grote barg zand gefilmd, we worden allemaal bedrogen, ze kunnen alles wel filmen, en de mense geleuve het wel’ zo vertelde hij omstreeks 1988 aan mij. Als ik bij hem langs ging nam ik altijd een pak pruimtabak voor hem mee, waar hij blij mee was. Dirk was niet zo groot. Als ik toen wel eens met hem buiten achter de boerderij liep en hij dingen al pruimend vertelde, moest je goed oppassen dat hij zijdelings zijn pruimtabakssapstraal niet tegen je broekspijpen spoog. Zijn kin zat vaak vol opgedroogd pruimtabakssap, kijk maar eens naar de foto die ik van hem heb gemaakt. Naast zijn bed stonden aan beide zijden aan het hoofdeind twee jachtgeweren. ‘Als er ’s nachts vreemden kome, zak ze verolme’ ,waarmee hij bedoelde vol gaten schieten. Soms kon hij ook een poosje niets tegen je praten, en leek hij verzonken in gedachten van vroeger dagen. Terwijl wij samen achter zijn boerderij over de rivier de Rijn kijken, en naar het aan de overzijde gelegen Gelderland, vraagt hij plotseling aan mij ‘Wit jij waar alle vlinders zijn gebleve, vroeger waren er honderden hier aan de rivier, ik snap er niks van, jij wel ? “Kijk hier met deze boot ging ik vroeger vissen op de Rijn, ja jochie toen zat hier nog vis…, In vroeger dagen is Dirk nog een verwoed imker geweest, en was bijna altijd aanwezig op bekende bijenmarkten in de omgeving, zoals in Veenendaal. Dirk had ook een aantal middeltjes voor diverse kwalen, zoals bij een vlooiebeet moest je de huid insmeren met vochtige pruimtabak. Bij de hik je neus kietelen met een ganzenveer. En een van de mooiste middeltjes vond ik wel, dat je bij keelpijn een vochtige opgerolde doek, of beter in een ongewassen sok, met daarin regenwormen om je hals moest binden. Een prachtig mannetje vond ik Dirk, ik mocht hem wel. Poe ..poe er zat nog wel pit in dat ouwe baasje. Ik ben blij met zijn bibberende hand geschreven naam ( 1989 ) in een van mijn boeken. Dit boek bewaar ik, met mijn gemaakte foto’s van hem als een dierbare herinnering aan Dirk.